บทที่ 27 คนหวงของ

หลังจากทักทายกับพี่ชายพอหอมปากหอมคอแล้วร่างบางเดินไหล่ตกเข้ามาในห้องของตน โดยไม่ลืมที่จะลงกลอนประตูอย่างแน่นหนา นีรกานต์นั่งเหมอใจลอยอยู่บนเตียงนอนตัวหนา ปล่อยจิตปล่อยใจล่องลอยสมองน้อยๆครุ่นคิดทับทวนเรื่องราวต่างๆมากมายที่ประดังประเดเข้ามาในชีวิต ชาติก่อนนี้เธอคงทำเวรทำกรรมเอาไว้มากชาตินี้เธอถึงเกิด...